" Es müsste mich einer führen,
aber nicht der Wind;
weil der Orte und Türen
so viele sind.." (Rilke, Mir zur Feier)

Als ik zo terugkijk is het tot nu toe snel gegaan. Mooi weer, dus rijden maar. Het kan nog genoeg tegenzitten. Gelukkig nu wat meer tijd om tot rust te komen en rond te kijken.
Als je Stettin binnen komt rijden is er weinig dat hoop geeft op het bezoek aan een bezienswaardige stad: grauwe woonblokken, fietspaden - als die er al zijn - in barslechte staat of ze houden plotseling op en verkeer dat je links en rechts voorbijraast. Maar dat zijn indrukken van een vermoeide fietser. Er is geen marktplein dat kan wedijveren met dat van Wroclaw of Krakau maar verspreid over de stad is er heel veel te beleven.
Het concentrische stratenpatroon, breed opgezet rond een plein naar het idee van Hausmann in Parijs geeft de stad wel grandeur.
Op het Pl. Solidarnosci zag ik een beeld ter herinnering aan een zeer ernstige gebeurtenis die plaatsvond op 17 dec. 1970. Gelukkig kwam ik daar een lerares tegen die goed Engels sprak.
Duizenden betogers hadden zich op die dag verzameld op het plein om de pas opgerichte vakbond Solidariteit te steunen. De politie schoot op de menigte en er vielen 15 doden. De namen en hun beroepen staan in graniet vereeuwigd. Een engel van een meter of 10 hoog staat als symbool voor de vrijheid van alle Polen. De handen gestrekt naar voren, een kroon vasthoudend
met de tekst GRUDZIEN 1970. (december '70) Verschillende jonge mensen die ik iets over het monument wilde vragen, zeggen dat ik maar bij de ouderen moet zijn. Ze weten het niet. Toch vreemd eigenlijk...
Tijdens de oorlog is Stettin zwaar getroffen. Door de Engelsen die haveninstallaties en brandstofdepots probeerden te treffen en door de Russen bij de inname van de stad. De kathedraal is bijna met de grond gelijk gemaakt en nu weer schitterend herbouwd. Dat de kerk over zoveel prachtige middeleeuwse kunstwerken beschikt is te danken aan andere kerken uit het wijde omtrek. De gids vertelde dat het nu een van de mooiste kerken van heel Polen is.
Het stedelijk museum is ook heel bijzonder. (Ik mocht er mijn fiets binnen stallen, in de kerk trouwens ook). Het is sterk archeologisch georienteerd met veel stukken uit de steentijd en de bronstijd. Daarnaast is het ook een soort volkenkundig museum met een veel bijdragen uit Afrika ten zuiden van de Sahara. De bovenste etage stond vol met copieën van Griekse meesterwerken waar een tiental studenten van de academie bezig was met tekenen.
Er zijn veel mooie gevels, rijk geornamenteerd, prachtige parken met kunstwerken. Jammer dat weinig mensen Engels of Duits spreken, maar vaak spreken beelden voor zich. Op een straathoek een boeketje boterbloemen met fluitekruid gekocht en voorop mijn fiets gezet.
Stettin, toch een kleurrijke stad.