Update sponsorbedrag

Hier even een update van de hoogte van het reeds opgehaalde bedrag. De teller staat nu op

€ 15970 !

" Es müsste mich einer führen,
aber nicht der Wind;
weil der Orte und Türen
so viele sind.." (Rilke, Mir zur Feier)

Als ik zo terugkijk is het tot nu toe snel gegaan. Mooi weer, dus rijden maar. Het kan nog genoeg tegenzitten. Gelukkig nu wat meer tijd om tot rust te komen en rond te kijken.
Als je Stettin binnen komt rijden is er weinig dat hoop geeft op het bezoek aan een bezienswaardige stad: grauwe woonblokken, fietspaden - als die er al zijn - in barslechte staat of ze houden plotseling op en verkeer dat je links en rechts voorbijraast. Maar dat zijn indrukken van een vermoeide fietser. Er is geen marktplein dat kan wedijveren met dat van Wroclaw of Krakau maar verspreid over de stad is er heel veel te beleven.
Het concentrische stratenpatroon, breed opgezet rond een plein naar het idee van Hausmann in Parijs geeft de stad wel grandeur.
Op het Pl. Solidarnosci zag ik een beeld ter herinnering aan een zeer ernstige gebeurtenis die plaatsvond op 17 dec. 1970. Gelukkig kwam ik daar een lerares tegen die goed Engels sprak.
Duizenden betogers hadden zich op die dag verzameld op het plein om de pas opgerichte vakbond Solidariteit te steunen. De politie schoot op de menigte en er vielen 15 doden. De namen en hun beroepen staan in graniet vereeuwigd. Een engel van een meter of 10 hoog staat als symbool voor de vrijheid van alle Polen. De handen gestrekt naar voren, een kroon vasthoudend
met de tekst GRUDZIEN 1970. (december '70) Verschillende jonge mensen die ik iets over het monument wilde vragen, zeggen dat ik maar bij de ouderen moet zijn. Ze weten het niet. Toch vreemd eigenlijk...
Tijdens de oorlog is Stettin zwaar getroffen. Door de Engelsen die haveninstallaties en brandstofdepots probeerden te treffen en door de Russen bij de inname van de stad. De kathedraal is bijna met de grond gelijk gemaakt en nu weer schitterend herbouwd. Dat de kerk over zoveel prachtige middeleeuwse kunstwerken beschikt is te danken aan andere kerken uit het wijde omtrek. De gids vertelde dat het nu een van de mooiste kerken van heel Polen is.
Het stedelijk museum is ook heel bijzonder. (Ik mocht er mijn fiets binnen stallen, in de kerk trouwens ook). Het is sterk archeologisch georienteerd met veel stukken uit de steentijd en de bronstijd. Daarnaast is het ook een soort volkenkundig museum met een veel bijdragen uit Afrika ten zuiden van de Sahara. De bovenste etage stond vol met copieën van Griekse meesterwerken waar een tiental studenten van de academie bezig was met tekenen.
Er zijn veel mooie gevels, rijk geornamenteerd, prachtige parken met kunstwerken. Jammer dat weinig mensen Engels of Duits spreken, maar vaak spreken beelden voor zich. Op een straathoek een boeketje boterbloemen met fluitekruid gekocht en voorop mijn fiets gezet.
Stettin, toch een kleurrijke stad.

Prenzlau

Grotere kaart weergeven

Gisteren ben ik vertrokken naar Prenzlau: 124 kilometer. De teller staat nu op 943 kilometer!

Vandaag via Locknitz naar Stettin.

Foto's onderweg

Wittstock

Gisteren ben ik van Dannenberg naar Wittstock gefietst. In totaal staat er nu 819 kilometer op de teller.

Wat me erg goed doet is de steun die ik ook onderweg van mensen krijg. In Dannenberg heb ik penningen ontvangen om te kunnen gaan eten, en daarnaast sponsorgeld. Ook komt er een reportage in de lokale krant, en in de krant van Hamburg. Verschillende mensen doneren een bedrag en wensen me geluk. Het voelt goed om op deze manier bezig te zijn!

Theo en Lucie: dank jullie wel voor het gezelschap en de steun! 

Filmpje vertrek Leo

Hier nog een filmpje van de eerste kilometers van mijn tocht, samen met Michiel.

Bergen Belsen

Vandaag was het 'rustdag' en ben ik samen met Theo en Lucie naar concentratiekamp Bergen Belsen geweest. Van de artefacten van destijds is weinig overgebleven. Er staat een imposante gedenknaald met een muur en er zijn enkele massagraven waarin duizenden mensen liggen. En veel grafstenen, waaronder een van Anne en Margot Frank. Symbolisch, want waar zij precies rusten is onbekend. In de prachtig vormgegeven expositieruimte is een tentoonstelling gewijd aan 65 jaar bevrijding van Bergen Belsen. Er zijn films, video-interviews, foto's, documenten en schilderijen (Kunst zum überleben) op indringende wijze gepresenteerd.

In de vloeren zijn vitrines gebouwd vol opgegraven voorwerpen (knopen, brillen, kroesjes, wat al niet), allemaal getuigenissen waar je ook letterlijk niet omheen kunt. En aan het eind van het lange tunnelvormige gebouw een enorm raam, alleen maar glas, dat uitzicht biedt op het bos dat de met angst, bloed en tranen doordrenkte grond bedekt. Een punt om vooruit te kijken. Naar nooit meer dat. Dat broedplaatsen van dergelijk barbaars geweld voorgoed uitgebannen zullen worden!
Morgen fietst Theo voor de laatste dag mee, ik hoop dat we aan de Elbe komen. Daarna ga ik alleen verder. Het was heel gezellig om samen een stuk te fietsen.

Winsen

Vandaag heb ik 66 kilometer gefietst naar Winsen, aan de rivier de Aller. De teller staat nu op 571 kilometer.

Het is heerlijk weer, warm zelfs. Het geeft me een dubbel gevoel om Nederland echt achter me te hebben gelaten. Aan de ene kant laat ik het vertrouwde achter, maar aan de andere kant ga ik nu de open ruimte tegemoet. Ik laat een druk leven tijdelijk achter me, wat een heel bevrijdend gevoel geeft. Toch is er nu ook wel enige druk: de tijd. Ik moet in dit tempo door blijven fietsen om op tijd in Valamo te zijn. Maar ik ben dankbaar en blij dat ik deze tocht kan maken.

Morgen blijft mijn kamp hier opgeslagen en ga ik met mijn broer Theo en zijn vrouw Lucy een bezoek brengen aan Bergen-Belsen. Ik ben blij dat we dat samen kunnen doen.

Nienburg

Vandaag weer een flinke etappe afgelegd van 95 kilometer. Het was eigenlijk een rustdag vandaag, maar omdat het zulk goed weer is en het goed voelt om onderweg te zijn, zijn we toch gaan fietsen. Ik ben nu in Nienburg, aan de rivier de Weser, en de totale afstand die ik gefietst heb is nu 505 kilometer! Morgen vertrek ik richting Bergen-Belsen, dat is ongeveer 60 kilometer.

In Duitsland

Gisteren weer een flinke etappe afgelegd in Duitsland, van 148 kilometer. Dat betekent dat de teller nu op 410 kilometer staat! Ik heb overnacht ten noorden van Osnabruck, samen met mijn broer Theo. Proost!

De grens over!

Gisteren ben ik van Nijmegen naar Hengelo gefietst, waar ik overnacht heb bij mijn zus Hetty en haar man Reinald. Er stond gisteren aan het eind van de dag 262 kilometer op de teller!

Vanmorgen vroeg ben ik uit Hengelo vertrokken om vandaag de grens met Duitsland over te gaan. Ik word dit gedeelte van mijn reis vergezeld door mijn broer Theo. 

De eerste etappe

Vanmorgen om 10 uur ben ik dan echt vertrokken! De eerste etappe was van Kruisland tot Nijmegen, 148 kilometer. Een vliegende start! De eerste kilometers fietste mijn broer Ben met me mee, en onderweg sloot mijn broer Paul aan om me te vergezellen tot Nijmegen.

Hierbij wil ik iedereen bedanken die vanmorgen naar Kruisland is gekomen om me uit te zwaaien!

Morgen is het zover!

Morgen is het zo ver, dan gaat mijn tocht van start. Ik vertrek op woensdag 19 mei om 10 uur 's morgens vanuit Kruisland om aan mijn reis te beginnen. De voorbereidingen zijn bijna rond, alles is ingepakt. Een lange weg die op zichzelf al een doel is.
Er zijn veel mensen die mij tot dusver gesteund hebben, op allerlei manieren. Zo kreeg ik een beschermengeltje opgestuurd, een Christoffel (beschermheilige van reizigers), een woordenlijst Litouws, een taalgids Pools en heel veel lieve kaartjes en telefoontjes. Of zomaar iemand die even een hand komt geven en me een goede reis wenst. Als het onderweg moeilijk wordt denk ik daaraan terug, en dat zal me vleugels geven en de kracht om mijn tocht te volbrengen.

Daarnaast komt er nog steeds geld binnen. De hoogte van het opgehaalde bedrag is op dit moment € 14.120!

PS: Als jullie me willen uitzwaaien kan dat vanaf 9 uur in Café de Commerce in Kruisland!

Op woensdag 28 april hebben alle leerlingen van basisschool De Pontus in Etten-Leur meegedaan aan een sponsorloop om geld in te zamelen voor het doel van mijn fietstocht, namelijk innovatief onderzoek voor de behandeling van darmkanker. 840 kinderen hebben zich vol overgave ingezet, met de enthousiaste hulp van collega's en ouders. De sponsorloop vond plaats op de beide locaties van de Pontus. Gedurende de ochtend kwamen alle groepen een voor een aan de beurt, en alle leerlingen deden hun uiterste best en wilden zelfs niet stoppen als het eindsignaal werd gegeven! Ook bijna alle juffen en meesters renden mee. Dankzij de inzet van alle kinderen, en de betrokkenheid van ouders en collega's werd het fenomenale bedrag opgehaald van €10.605,73!!!
En er komen nog steeds donaties binnen!

Heel erg bedankt voor jullie geweldige inzet. Dit geeft mijn tocht een vliegende start!